آخرین چیزی که دیدم، ساعت رو میزیم بود که دوازده و هفت دقیقه رو نشون می داد و این زمانی بود که اون داشت ناخن های بلند و پوسیده اش رو توی سینه ام فرو می کرد و با دست دیگه ش جلوی دهنم رو گرفته بود که صدام در نیاد یهو از خواب پریدم و روی تخت نشستم و خیالم راحت شد که خواب می دیدم که چشمم به ساعت رو میزیم افتاد...  ۱۲:۰۶   در کمد دیواری با یه صدای آروم باز شد...  

پرونده جنایی پرتره آخر

ده سال سکوت... یک نقاشی مرموز... و رازی که دوباره از اعماق فراموشی باز می گردد. از وقتی که الکساندرا، نقاش مشهور، شوهر عکاسش را با سه گلوله به قتل رساند درست ده سال گذشته. چه در روند بازجویی و چه در دادگاه هیچ کلمه ای نگفت، نه توضیح، نه ابراز پشیمانی و نه حتی یک قطره اشک. همه گفتند صدای الکساندرا همراه با جسد شوهرش در تابوت دفن شد... بعد از آن او را به آسایشگاه روانی فرستادند و درها پشت سرش بسته شد. هیچ کس نمی دانست پشت آن نگاه بی روح چه می گذرد. یک دهه در سکوت مطلق گذشت و اکنون پس از تلاش نافرجام برای پایان دادن به زندگی اش، چیزی از سایه ها بیرون آمده: (پرتره آخر). تابلویی که می گویند اگر به آن خیره شوی چشمانت درون قاب به دنبال پاسخی می گردند... و پاسخ، زودتر از آنچه فکرش را بکنی، تو را پیدا می کند. می گویند اگر پا به این ماجرا بگذاری نه تنها جواب ها را پیدا می کنی... بلکه خودت هم بخشی از داستان می شوی. سوال اینجاست آیا جرأت داری پرده آخر را کنار بزنی؟ یا مثل بقیه، تنها از دور تماشا می کنی و امیدوار می مانی که وظیفه فاش کردن راز، هیچ وقت به گردن تو نیفتد؟ ژانر: معمایی، جنایی، روان شناختی درجه سختی: ۸ از ۱۰ زمان: ۱۲۰ دقیقه تعداد نفرات: ۱ تا ۸ نفر